Η πολιτική τους...

Πάει κανας μήνας απ'την τελευταία ανάρτηση. Εκπλήσσομαι με τον εαυτό μου...Το γράψιμο κατείχε πάντοτε σημαντική θέση στη ζωή μου.. Άλλοτε γράφοντας μικρά παραμυθάκια, άλλοτε τραγούδια, άλλοτε κείμενα... Μου συγκεκριμενοποιεί τη τη σκέψη, την οργανώνει.. Απομακρύνει το "κουλουβάχατο" του κεφαλιού μου... Πόσες φορές το στυλό σταματάει υποδεικνύοντάς μου πως ό,τι σκεφτόμουν γράφοντας ήταν βλακείες... Πόσα χαρτιά έχουν σκιστεί άραγε αν τα μετρούσα; Πόσες μισογραμμένες σελίδες του word έχουν σταλεί στον κάδο ανακύκλωσης;
Έχουν συμβεί πολλά πράγματα όσο έλειπα... Μέσα μου, στον κόσμο στην πολιτική και σε διάφορα...Πόσο θέλω να γράψω πολλές φορές για πολιτικά αλλά δε μου το επιτρέπω; Δεν μου το επιτρέπω γιατί μάλλον δεν εντάσσομαι στα πλαίσια της πολιτικής τους... Πολιτική για'μένα πάντα ήταν η καλημέρα που θα έπρεπε να λέγεται στο πρωινό μετρό κι όχι αυτά τα αδιάφορα βλέμματα τις περισσότερες φορές δυστυχισμένα σκέπτόμενα πως θα περάσει το γαμημένο επόμενο οχτάωρο.. Πολιτική είναι το χαμόγελο του ανθρώπου που μόλις φύτρωσε ο βασιλικός στο μπαλκόνι του, το "ουφ" ενός γιατρού που μόλις έσωσε μια ζωή, η χαρά του σκουπιδιάρη όταν ακούει κάποιο "γειά σας" απ'το μπαλκόνι και η γκριμάτσα(ή η χειρονομία) σε μια κάμερα στο κέντρο της πόλης...
Όμως πολιτική τους είναι η μιζέρια ενός γραφείου, ενός ηλεκτρονικού κουτιού, μιάς σκυλο-ποπ καλλιτεχνάτσας... Πολιτική τους είναι τα γραφεία-καλούπια τους που χωρίς να γνωρίζουν τι συμβαίνει έξω απ'αυτά έχουν το θράσος να το ελέγχουν. Πολιτική τους είναι τα όμορφα μοντέλα ως κρέατα κι όχι τα μάτια... Πολιτική τους είναι το ντοπάρισμα κι όχι η πραγματική χαρά χωρίς χρήματα, ενός γκολ... Πολιτική τους είναι οι μεθοδολογίες κι όχι η σκέψη πάνω σε ένα πρόβλημα μαθηματικων... Πολιτική τους είναι ένα ακίνητο μυαλό...Ένα μυαλό να υπακούει...
Η πολιτική τους είναι έγκλημα που δεν ποινικοποιείται και δεν μπορεί να ποινικοποιηθεί απ'το κανένα ποινικό κώδικα.. Μπορεί να ποινηκοποιηθεί μόνο στη σκέψη, στη ζωή, στα χαρτιά, στα τραγούδια, στα θεατρικά, στην επιστήμη... Αυτά είναι τα όπλα μας... Ας τα χρησιμοποιήσουμε...Όλα τα υπόλοιπα τους βολεύουν...