Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

"Αντίχριστος" του Νίτσε

Αποφάσισα από'δω και στο εξής για κάθε βιβλίο που διαβάζω να παραθέτω μία μικρή και ταπεινή κριτική πάνω σ'αυτό,όσο μου επιτρέπει η μικρή εμπειρία μου πάνω σε βιβλία προκειμένου να δώσω προτάσεις αλλά κυρίως να ακούσω γνώμες στα comments από άτομα που έχουν διαβάσει το εκάστοτε βιβλίο. Ας ξεκινήσουμε το εγχείρημα λοιπόν...
Ο λόγος περί του βιβλίου με τίτλο "Antichrist" του Friedrich Wilhelm Nietzsche. Μου χρειάστηκαν 3 μέρες να το ολοκληρώσω μιάς και η έκδοση που βρέθηκε στα χέρια μουπεριορίζόταν σε 86 μόνο σελίδες. Στην πραγματικότητα για να το κατανοήσω ίσως χρειαζόμουν πολύ περισσότερες μέρες. Κι αυτό λόγω του βάθους της σκέψης αυτού του ανθρώπου. Με εξέπληξε τ'ότι αυτά που έγραφε ήταν φανερά δικής του έμπνευσης κι όχι ακολουθώντας την πεπατημένη σε θέματα επιχειρημάτων, ιδεών και σκέψεων.
Συγκεκριμένα ο "Αντίχριστος", μιας και δεν έχω διαβάσει άλλα βιβλία του Νίτσε, είναι ένας 86-σέλιδος λίβελος προς τον Χριστιανισμό. Ουσιαστικά, όπως αναφέρει κι ο ίδιος, είναι σαν να λέγοταν "Αντιχριστιανισμός". Κύριοι άξονες της κριτικής του είναι κυρίως ο "ηθικισμός" του Χριστιανισμού , η αποχή του απ'την πραγματικότητα, η συμπάθεια του Χριστιανισμού κατα των "αδύναμων" και η ενοχοποίηση του σώματος. Παρακάτω θα παραθέσω μικρά αποσπάσματα που αναφέρονται στα παραπάνω. Αυτά δεν είναι απαραίτητα αντιπροσωπευτικά. Είναι σχεδόν απ'τις μόνες σελίδες που θυμήθηκα να τσακίσω ώστε να τα βρώ. Ορίστε λοιπόν ένα πολύ μικρό και ξανατονίζω, όχι απαραίτητα αντιπροσωπευτικό δείγμα:

"Δεν πρέπει να εξωραίζουμε και να καλλωπίζουμε τον Χριστιανισμό: εξαπέλυσε πόλεμο μέχρι θανάτου εναντίον αυτού του ανώτερου τύπου ανθρώπου. Καταδίκασε όλα τα θεμελιώδη ένστικτα του τύπου αυτού και δυιλίζοντας αυτά τα ένστικτα, έβγαλε το κακό,το χειρότερο κακό: τον δυνατό άνθρωπο, ως τυπικό παράδειγμα προς απόρριψη, τον "διεφθαρμένο άνθρωπο". Ο Χριστιανισμός πήρε το μέρος όλων των αδύναμων, των παρακατιανών, των αποτυχημένων. Έκανε ιδανικό τον Λόγο των πνευματικά ισχυρότερων, διδάσκοντας ότι οι ανώτερες αξίες του πνεύματος είναι κάτι αμαρτωλό, κάτι παραπλανητικό-π ε ι ρ α σ μ ο ι."

" Ο "νόμος" και η "θέληση" του θεού, το "ιερό βιβλίο", η "θεία έμπνευση" είναι απλές λέξεις κάτω από τις οποίες αποκτά δύναμη ο ιερέας, με τις οποίες διατηρεί τη δύναμη ο ιερέας. Οι έννοιες αυτές βρίσκονται στη βάση όλων των ιερατικών οργανώσεων, όλων των μορφών ιερατικής ή ιερατικο-φιλοσοφικής κυριαρχίας"

" Το ένστικτο που χρειάζεται εδώ έρχεται σε αντίθεση τόσο με τον αριστοκρατισμό όσο και με τον αναρχισμό. Για να είσαι χρησιμος στην κοινότητα, για να είσαι ένας τροχός, μία λειτουγία, πρέπει να είσαι προορισμένος γι'αυτό στη φύση: αυτό που μεταμορφώνει την πλειονότητα των ανθρώπων σε νοήμονες μηχανές δεν είναι η κοινωνία, αλλά το μοναδικό είδος ευτυχίας που είναι προσιτό στους ανθρώπους αυτούς. Για τον μέτριο, το να είναι μέτριος είναι μία ευτυχία. Ο έλγχος ενός πράγματος, η ειδίκεσυη, είναι σ'αυτόν φυσικό ένστικτο. Ένα βαθύτερο πνεύμα θα έκανε λάθος αν θεωρούσε τη μετριότητα καθεαυτή ατέλεια"

" Ποιόν μισώ περισσότερο απ'τον όχλο σήμερα; Τον σοσιαλιστικό όχλο, τους αποστόλους Τσαντάλα, που υποσκάπτουν το ένστικτο, την ευχαρίστηση, το αίσθημα ικανοποίησης που νιώθει ο εργάτης με τη μικρή του ύπαρξη- και που τον κάνουν ζηλόφθονο, του διδάσκουν την εκδίκηση...Η ρίζα του κακού δεν είναι ποτέ τα άνισα δικαιώματα, αλλά η αξίωση για "ίσα" διακιώματα...Τι είναι καο; Αλλά αυτό το'πα κιόλας: ότι γεννιέται από την αδυναμία, από τον φθόνο από την εκδίκηση. Ο αναρχικός και ο Χριστιανός έχουν την ίδια καταγωγή..."



Κυριακή 25 Απριλίου 2010

Η πολιτική τους...


Πάει κανας μήνας απ'την τελευταία ανάρτηση. Εκπλήσσομαι με τον εαυτό μου...Το γράψιμο κατείχε πάντοτε σημαντική θέση στη ζωή μου.. Άλλοτε γράφοντας μικρά παραμυθάκια, άλλοτε τραγούδια, άλλοτε κείμενα... Μου συγκεκριμενοποιεί τη τη σκέψη, την οργανώνει.. Απομακρύνει το "κουλουβάχατο" του κεφαλιού μου... Πόσες φορές το στυλό σταματάει υποδεικνύοντάς μου πως ό,τι σκεφτόμουν γράφοντας ήταν βλακείες... Πόσα χαρτιά έχουν σκιστεί άραγε αν τα μετρούσα; Πόσες μισογραμμένες σελίδες του word έχουν σταλεί στον κάδο ανακύκλωσης;
Έχουν συμβεί πολλά πράγματα όσο έλειπα... Μέσα μου, στον κόσμο στην πολιτική και σε διάφορα...Πόσο θέλω να γράψω πολλές φορές για πολιτικά αλλά δε μου το επιτρέπω; Δεν μου το επιτρέπω γιατί μάλλον δεν εντάσσομαι στα πλαίσια της πολιτικής τους... Πολιτική για'μένα πάντα ήταν η καλημέρα που θα έπρεπε να λέγεται στο πρωινό μετρό κι όχι αυτά τα αδιάφορα βλέμματα τις περισσότερες φορές δυστυχισμένα σκέπτόμενα πως θα περάσει το γαμημένο επόμενο οχτάωρο.. Πολιτική είναι το χαμόγελο του ανθρώπου που μόλις φύτρωσε ο βασιλικός στο μπαλκόνι του, το "ουφ" ενός γιατρού που μόλις έσωσε μια ζωή, η χαρά του σκουπιδιάρη όταν ακούει κάποιο "γειά σας" απ'το μπαλκόνι και η γκριμάτσα(ή η χειρονομία) σε μια κάμερα στο κέντρο της πόλης...
Όμως πολιτική τους είναι η μιζέρια ενός γραφείου, ενός ηλεκτρονικού κουτιού, μιάς σκυλο-ποπ καλλιτεχνάτσας... Πολιτική τους είναι τα γραφεία-καλούπια τους που χωρίς να γνωρίζουν τι συμβαίνει έξω απ'αυτά έχουν το θράσος να το ελέγχουν. Πολιτική τους είναι τα όμορφα μοντέλα ως κρέατα κι όχι τα μάτια... Πολιτική τους είναι το ντοπάρισμα κι όχι η πραγματική χαρά χωρίς χρήματα, ενός γκολ... Πολιτική τους είναι οι μεθοδολογίες κι όχι η σκέψη πάνω σε ένα πρόβλημα μαθηματικων... Πολιτική τους είναι ένα ακίνητο μυαλό...Ένα μυαλό να υπακούει...
Η πολιτική τους είναι έγκλημα που δεν ποινικοποιείται και δεν μπορεί να ποινικοποιηθεί απ'το κανένα ποινικό κώδικα.. Μπορεί να ποινηκοποιηθεί μόνο στη σκέψη, στη ζωή, στα χαρτιά, στα τραγούδια, στα θεατρικά, στην επιστήμη... Αυτά είναι τα όπλα μας... Ας τα χρησιμοποιήσουμε...Όλα τα υπόλοιπα τους βολεύουν...

Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

Αχ Τζούλια...


Για αντικομφορμιστικούς λόγους θεώρησα καλό να μη γράψω περί αυτού. Όμως, όπως πάντα σχεδόν δεν άντεξα... Προσπάθησα να μη δεχτώ ένα τέτοιο ασήμαντο γεγονός να μου γίνει τροφή για σκέψη αλλά δε μ'άφησαν ρε γαμώτο... Δε μ'άφησαν οι ηθικολόγοι δημοσιογράφοι, οι (πορνο)πολιτικοί αναλυτές, ο κούγιας και τελευταία των τελευταίων η Τζούλια.
Στην τηλεόραση τα κοράκια φωνάζουν κάθε μέρα για τα μέτρα λιτότητας και πως ο Έλληνας θα κόψει τα μπουζούκια και το κάπνισμα οπότε δε θα κινηθεί η οικονομία. Να όμως που τους διέψευσε η Τζούλια. Σε λίγες ώρες περιπτεράδες πλούτισαν. Αυτό ήταν άλλη μία πορνοπολιτική ανάλυση για να πάρετε μία γεύση του παιχνιδιού τους.
Άκουγα τον Λιάτσο στο Star( είπα να δώσω και στα νεύρα μου λίγο πάτημα) να μιλά σαν δικαστής στην Αλεξανδράτου που ισχυρίζεται πως όα είναι φιάσκο. Ο Λιάτσος, ώς καταξιωμένος δημοσιογραφίσκος θεωρεί πορνό την Τζούλια και όχι τη δουλειά του. Δε θεωρεί σκληρό πορνό το δελτίο ειδήσεων που παρουσιάζει, τα celebrities night, τα σχόλια σε ειδήσεις, τις δοκησισοφίες του και όλα τ'άλλα που συνθέτουν το μεροκάματο του. Δε θεωρεί σκληρό πορνό τη lifestyle λογική τους,που διέπεται με βάση το ρητό "αυτά που ζητά ο λαός δίνουμε". Θα ήθελα να ξέρω πως μπορούνε και κοιμούνται αυτός και όλοι οι υπόλοιποι επίδοξοι δημοσιγραφίσκοι συνάδελφοί του τα βράδια;
Το ελληνικό γίγνεσθαι απ'ότι φαίνεται συνδέεται άμεσα με την ηθικολογία μας. Οι περισσότεροι από μας πορνεύομαστε ασύστολα καθημερινά, σχεδόν παντού και όταν τα κανάλια μας δαχτυλοδείξουν κάποιον κατ'αυτούς style:italic;">εκπορνεύομενον γινόμαστε Θεοί Δικαστές. Ας αφήσουμε εμάς. Όλες αυτές οι βίζιτες, τα ναρκωτικά, η κακοποίηση, η εκπόρνευση στον χώρο της showbiz θεωρείται φυσιολογικό και αναπόφευκτο όλον τον υπόλοιπο καιρό(και τι δε θά διναν να πάνε με ένα κομμάτι κρέας μοντέλου). Η Τζούλια σε 26 λεπτά κινηματογράφησε όλη τη ζωή τους,τα λόγια τους και πρωταγωνίστησε σ'αυτά. Γι'αυτό έπεσαν σαν κοράκια να τη φάνε... Η κάθε σκυλε-παρουσιάστρια φορά τη μάσκα της Κυρίας δικάζοντας την ανήθικη πράξη της Τζούλιας... Μήπως αυτή είναι τελικά πιο υγιής; Δε θέλω να το παραδεχτώ αλλά ίσως και να'ναι έτσι...Ειλικρινά δε μπορώ να αποφασίσω...
Για τον Κούγια,χρειάζομαι σελίδες για να γράψω αλλα και ας τις έχω δε θα το κάνω για λόγοςυ αρχής... Μόνο ένας συνειρμός...Ποιός είναι ο δικηγόρος του δολοφόνου του Αλέξη Γρηγορόπουλου; Τζούλια παρ'ότι διαφωνώ τελειώς με την πράξη σου όμως για ξεσκέπασμα αυτών keep going και μη φοβάσαι κανέναν τους.. Αυτοί είναι οι μόνοι που εκτίθενται...Πορνεύονται άρα υπάρχουν...

Υ.Γ: Θέλω να ζητήσω συγγνώμη σε όλους που άνοιξα τηλεόραση και δεν την έχω κάνει ακόμα ενυδρείο και προς όλους αυτούς που αγωνίζονται για κάτι αυτήν την ώρα ενώ εγώ ασχολούμαι με φαιδρότητες....

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Το ελληνικό "αμερικάνικο όνειρό σου....


Γεννήθηκες στην επαρχία κάπου στα 60's και μεγάλωσες με όλη την θέληση των γονιών σου να μην περάσεις αυτά που έζησαν αυτοί. Στα παρείχαν όλα όσα μπορούσαν, σου πλήρωσαν τα φροντιστήρια, σ'έστειλαν Αθήνα να σπουδάσεις, πήρες πτυχίο στα 8 χρόνια ,μπήκες σφήνα στο δημόσιο και τώρα είσαι άρχοντας... Κατάφερες να ζήσεις το ελληνικό όνειρό σου...
Στο Πολυτεχνείο το '73 δεν έτυχε να βρίσκεσαι αλλά στα παιδιά σου εκμυστηρεύεσαι πως αγωνίστηκες εκεί για την ελευθερία τους και συγκεκριμένα ήσουν απ'αυτούς που σώθηκαν απ'το τανκ στη πόρτα. Οι αξίες που τους έδωσες ήταν το σπίτι που κατασκεύασες πάνω στα καμμένα δάση, τα φράγκα που πήρες από φακελάκια ή από ψεύτικες υπογραφές(ανάλογα με το επάγγελμά σου) και η τηλεόραση TFT-Plasma που αγόρασες για να βλέπετε μπάλα. Στο σπίτι συνήθως ακούγοταν ο Καζαντζίδης αλλά δε σε πείραζε ο Ρουβάς και η Βανδή που ακούγονταν απ'το δωμάτιο των παιδιών. Θέατρο ή κινηματογράφο δεν τα πήγες, τα θεωρούσες δύσκολα αε σχέση με τον αγώνα του Ολυμπιακού στο Καραισκάκη. Τα μόρφωσες τα σπούδασες, τα πλήρωσες τα φροντιστήριά τους αλλά στη βιβλιοθήκη τους δε μπήκε ποτέ κανένας σαν τον Καμύ,τον Όργουελ,τον Καζαντζάκη αλλά ο Χάρυ Πότερ, ο Dan Brown και τα υπόλοιπα ράφια αποτελούνταν από παιχνίδια του play station και αμερικάνικες ταινίες.
Στο πανεπιστήμιο ήσουν αριστερός με τα όλα του. Έκανες αφισσοκόλληση, κατέβαινες στις πορείες με σημαιάκι, κυκλοφορούσες με έγχρωμη εφημερίδα. όμως αργότερα αποφάσισες πως ο Μαρξ δεν ανταποκρίνεται στις επιθυμίες και στις φιλοδοξίες σου και αποφάσισες να ταχθείς στην πράσινη φρουρά. Άφησες μούσι, έβαλες πουκάμισο και κοτλέ παντελόνι και έπιασες δουλεία. Για τα φακελάκια που έπαιρνες έφταιγε η δεξιά κυβέρνηση που δε σε πλήρωνε καλά και πάντα διεκδικούσες στο συνδικάτο όλο και πιό μεγάλους μισθούς...
Ο μπαμπάς και η μαμά σου γίναν γερογκρινάριδες,τους έβαλες σε ένα γηροκομείο και τους επισκέφτεσαι μία φορά το μήνα...Με τα παιδιά σου δεν ασχολήθηκες και πολύ. Από το γυμνάσιο τα πλάκωσες στα ιδιαίτερα και ένιωσες περήφανος με τον εαυτό σου όταν πέρασαν στο πανεπιστήμιο. Η συμβουλή που τους έδωσες για το πανεπιστήμιο ήταν με κριτήριο τα πόσα θα "μάζευαν" για να κάνουν "ζωή και κότα". Όλη την εβδομάδα δουλειά και το Σάββατο πας στο Βέρτη και τον Κιάμο. Καμιά φορά για στροφή στην ποιότητα πληρώνεις για να δεις Μητροπάνο ή Τερζή. Δε γουστάρεις πολύ τους Αλβανούς αλλά προσέλαβες Αλβανό να σου φτιάξει το εξωχικό στην Πάρνηθα, στην Πεντέλη ή στο Λουτράκι.
Τώρα κοντεύεις τα 60 και νιώθεις περήφανος για τη ματαιοδοξία σου. Ότι ήθελες το έζησες και τώρα στρώνεις και το μέλλον στα παιδιά σου στη Χαριλάου Τρικούπη ή σε οπαιδήποτε έγχρωμη οδό σε βοήθησε να φτάσεις εκεί που έφτασες.Πράγμα που θεωρείς πως σου άξιζε κιόλας.. Συγχρητήρια.. Πραγματοποίησες το ελληνικό "αμερικάνικο όνειρό" σου....Και πάλι συγχαρητήρια...

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010

Ματαιοδοξία ή Βαρβαρότητα;


Μετά από περίπου τρείς μήνες απ'το περιστατικό στην Α.Σ.Ο.Ε.Ε, έχοντας ακούσει ό,τι γελοιότητα μπορεί να φανταστεί κανείς αποφάσισα να γράψω για το περιστατικό και για την όλη κατάσταση. Μία κατάσταση τραγελαφική που ζει απ'τα χρόνια του Ανδρέα πάντα αγωνιστικά και δρα στις μέρες του Γιωργάκη ΠΑΣΠ ιδέα ενωμένη αριστερά.
Πολλοί με το που άκουσαν για το συμβάν θα λυπήθηκαν τα μέλη της ΠΑΣΠ μπορεί και να τους ψήφισαν στην επόμενη συνέλευση και επιτόπου να μίσησαν τη ΔΑΠ. Εμένα, συγκεκριμένα, με άγγιξε πολύ λίγο το γεγονός. Το μόνο που με ανησυχούσε ήταν η παρουσία ενός φίλου μου μπροστά στο συμβάν. Δε με άγγιξε διότι ήξερα πως και οι δύο πλευρές και ειδικά η ΠΑΣΠ θα εκμεταλλευόταν το συμβάν πολιτικά μέχρι τέλους. Οι υποψίες αποδείχθηκαν βάσιμες όταν είδα την αφίσα των Πασπιτών στη σχολή που καταδίκαζαν τη Ν.Δ. Τότε κλασσικά πια, έκανα κωλοδάχτυλο και έφυγα...Έφυγα απ'το πολιτικό παιχνίδι εξουσίας τους που προσπαθούν να το περάσουν ώς αγώνα και ιδεολογία...
Όλοι καταδικάζουμε τη ΔΑΠ γι αυτό το συμβάν. Αλλά ποιός καταδικάζει την ΠΑΣΠ; Για όλα αυτά που έχει προκαλέσει; Για όλα τα καραγκιοζιλίκια των μελών της σ'όλες σχεδόν τις σχολές; Ποιός τους καταδικάζει για το παιχνιδάκι που παίζουν; Άκουσα απ'αυτούς να κατηγορούν τη Δ.Α.Π πως τους επιτέθηκε για να σταματήσει τον αγώνα τους υπέρ του ασύλου ή την έκρινε καταδικαστέα για αποπολιτικοποίηση της νεολαίας. Εμένα πάντως 'όλες τις σχολές και πασπίτισσες πηγαίνουν να βοηθήσουν πρωτοετείς... Στη διακιά μου περίπτωση όντας ευγενικός απλά την παρακάλεσα να φύγει...Οπότε πια η διαφορά των δύο όταν σκίζονται για το ποιά απ'τις κοπέλες τους είναι πιο σεξουαλική προκειμένου να την πλασάρουν στους πρωτοετείς; Ποιά η διαφορά όταν κι οι δύο σκίζονται για το ποιός θα ταμπουρώσει πρώτος τους φοιτητές στα σκυλάδικα;
Οι τρικυμίες εν κρανίω έρχονται σιγά-σιγά. Πόσες φορές θέλω να σκάσω στα γέλια όταν μιλάνε για τον αγώνα τους στο Πολυτεχνείο ή να δηλώνουνε εκπρόσωποι του φοιτιτικού κινήματος το 2006 ενάντια στο άρθρο 16...
Η παράταξη αυτή αποτελείται είτε από δηλωμένους 20χρονους πρασινοφρουρούς, απόγονους πατεράδων συνδικαλιστών και αγωνιστών του δημοσίου είτε από άτομα απολιτίκ που απλά τους άρεσε το πράσινο αντί του μπλέ της ΔΑΠ. Μην ξεχνάμε και τις διασυνδέσεις της ΠΑΣΠ με καθηγητές, πρυτάνεις κ.ο.κ. Εδώ και ο ίδιος ο Πάγκαλος έβγαινε και τους κατηγορούσε για δοσοληψίες...
Σημασία έχει πως δεν άλλαξε τίποτα.Όλα εμειναν στη θέση τους,έτσι όπως φρόντισαν τα τα διατηρήσουν... Καμιά ποινή δεν επιβλήθηκε, κανένας μυαλό δεν άλλαξε και δόθηκαν απ'το τίποτα επιχειρήματα σε λάθος ανθρώπους. Στα κανάλια προβλήθηκε άλλο ένα ρεσιτάλ μικρότητας από ένδοξους και καταξιωμένους εθνικούς δημοσιογράφους όπως ο Τράγκας, ο Πρετεντέρης, ο Καμπουράκης και διάφοροι στους οποίους έχουμε υποτάξει τη νοημοσύνη μας. Άλλη μία φορά το "τίτποτα" μας κέρδισε...

Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

Βλακοφασίστες εν δράσει...


Ζήλεψα και είπα να κράξω κι εγώ λίγο. Όλα τα blogs πήραν θέση.. Εγώ τι θα κάνω δηλαδή. Στο κατούρι πηγάδισα;
Σήμερα όπως οι περισσότεροι γνωρίζετε έγινε ένα ντου από εθνικιστές σε μία ντιρατσιστική εκδήλωση νομίζω στην Πανόρμου. Απ'ότι άκουσα δεν ήταν Χρυσαυγίτες αλλά αυτοί οι λεγόμενοι αυτόνομοι εθνικιστές(!!!). Άτομα με πνευματική αναπηρία, που συγκροτούν ομάδες 10 ατόμων, φτιάχνουν ένα εθνικιστικό blog και πηγαίνουν σε γήπεδα δίνοντας φυλλάδια κατά της έκτρωσης υπερηφανεύομενοι πως μαθαίνουν στα παιδιά την αλήθεια!!!
Φανατικοί αντι-σιωνιστές που πιστεύουν σε θεωρίες συνομοσίας περί ενός κακού Εβραικού Λόμπυ που θέλει να κατακτήσει τον κόσμο, κατέχοντας ηγετικές θέσεις και μεγάλα πόστα και στο γραφείο τους έχουν μία υδρόγειο και από πάνω της τρίβουν τα χέρια τους κάνοντας (muaha-ha-ha-ha-ha-ha).
Η διαφορά τους με τους Χρυσαυγίτες είναι το πιο αναρχικό style τους. Αυτοί πιστεύουν στο έθνος κι όχι στο κράτος όντας αντιμπατσικοί σε αντίθεση με τους χρυσαυγίτες που δώστους μπάτσο και παρ'τους την ψυχή. Επίσης βγαίνουν με κουκούλες, μαντήλια και πιο αναρχοφάση αντίθετα με τους χρυσαυγίτες που είανι 300 ουγκ άτομα, ντούκια κάτι σαν face-controllers. Μόνο που τους βλέπεις χέζεσαι.
Εν τέλει έμαθα πως συνελήφθησαν 44 από αυτούς. Ο γηπεδισμός μερικών ομάδων τελικά καλά κρατεί.....Και θα πω κάτι για να τους τη σπάσΩ... ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΡΕΕ!!!
Τώρα το κείμενο αυτό που να το εντάξω... Με τις μαλακίες που έγραψα άντε να θεωρηθεί πολιτικό κείμενο. Αν το έστελνα σε εφημερίδα ξύλο θα έτρωγα. Τέλος πάντων το ορίζω πολιτικό κείμενο και κράξτε με ελεύθερα στα σχόλια!!!

Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

Να σκέφτεσαι....


Σου είπανε να προσκυνάς όλη μέρα έναν θεό και να γονατίζεις κάθε Κυριακή σ'έναν ναό. Προσπάθησαν να σου δημιουργήσουν ενοχές για το σώμα σου, για τις πράξεις σου, για τις σκέψεις σου, για σένα. Θέλησαν να σε κάνουν πρόβατο. Θέλησαν να σου πουν πως αν δεν πιστεύεις θα τιμωρηθείς και ότι θα καίγεσαι στα καζάνια της Κόλασης. Σου είπανε ότι μόνο ο Θεός είναι καλός και μόνο αν πιστεύεις θα ευτυχίσεις και πως αν δεν το κάνεις θα θεωρείσαι άρρωστος για αυτούς. Εξέφρασες μία αμφιβολία και σε είπαν με τρόπο απαξιωτικό άθεο και αιρετικό. Μην τους ακούς.. Απλα να σκέφτεσαι...
Σου είπαν να αγαπάς την πατρίδα. Σου είπαν να πάρεις ένα όπλο και να χιμήξεις σε όσους θεωρούν αυτοί πως απειλούν την πατρίδα σου, σε γέμισαν με έννοιες περί καθαρής φυλής, περί ενός έθνους που στηρίζεται στο αίμα του ανθρώπου κι όχι στην ψυχή και στη συνείδησή του. Εξέφρασες μία αμφιβολία και σε είπαν με τρόπο απαξιωτικό ανθέλληνα. Μην τους ακούς... Απλά να σκέφτεσαι...
Σου είπαν να γραφτείς στο κόμμα τους ,να κατεβαίνεις σε όλες τις διαδηλώσεις με σημαιάκια έγχρωμα. Σου λένε να φωνάζεις να αντιστέκεσαι στο σύστημα που αυτοί κατηγορούν, ενώ τρέφονται απ'αυτό. Πήγες να σπουδάσεις και σε πήραν, χτυπώντας σε στο συναίσθημα γεμίζοντας σε προβληματισμούς και λέγοντάς σου πως πρέπει να μπεις στη μάζα που φτιάχνουν αν θες να δεις μία καλύτερη κοινωνία. Εξέφρασες μία αμφιβολία και σε είπανε φασίστα και βολεμένο μικροαστό... Άστους.. Εσύ απλά να σκέφτεσαι.
Δε δέχτηκες ποτέ να ακούσεις το "Μωρό μου sorry". Δε δέχτηκες να δεις ποτέ Τατιάνα, Ευαγγελάτο και Fame Story... Εξέφραζες την αμφιβολία σου και σε ονομάζανε ψευτοκουλτουριάρη.
Όλοι τελικά ρε αλάνι μου σου έβαλαν μία ταμπέλα και σε έχρισαν εχθρό τους γιατί απλά έκανες το αυτονόητο. Είχες την ικανότητα να αμφιβάλλεις. Είχες την ικανότητα μες στον όχλο και τις φωνές όλων αυτών των γερακιών να κρατήσεις το μυαλό σου σε εγρήγορση. Δεν είναι κακό να κάνεις ότι θες. Ο καθένας καλύπτει τη μικρότητά του ενοχοποιώντας σε'σένα αυτό που θα ήθελε τόσο πολύ να είναι.Τα πάντα εξαρτώνται απ'τις επιλογές που κάνουμε.. Είσαι ελεύθερος να επιλέξεις όποιο δρόμο θες, απλά εγώ θέλω απο'σένα να αφήνεις ένα κενό στη συνείδησή σου που να στοιβάζεις μέσα τις αμφισβητήσεις σου.. Να ψάχνεσαι.. Αυτό που θέλω είναι απλά... Να σκέφτεσαι....