Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2010

Θεός ,θρησκεία και πίστη...


Τι είναι αυτό που έχει πια συγκλονήσει την ανθρωπότητα απ'τα πρώτα κιόλας βήματά της που ονομάζεται "Θεός"; Πένες αμέτρητων διανοούμενων έχουν γράψει τρεισεκατομύρια σελίδες, έχουν χρησιμοποιηθεί τόνοι ξύλων για αγιογραφίες, έχουν χτιστεί εκκατομμύρια κτίσματα ναοί στο όνομά Του και συνάμα έχουν γίνει αμέτρητες σφαγές και πάλι στο όνομά Του.
Είναι αλήθεια πως οι κουλτούρες, οι συνήθειες, ο τρόπος ζωής,οι ιδέες και οι αξίες των περισσότερων λαών έχουν σηματοδοτηθεί απ'τη θρησκεία τους. Το βλέπουμε πως στις ανατολικές χώρες το πρότυπο ζωής συμφωνεί με το πρότυπο ζωής που προτάσσει το κοράνι. Είναι απίθανη αυτή η μαγεία και η μύηση των πιστών του Ισλάμ την ώρα που συναθροίζονται εδώ στη γειτονιά μου σ'ένα υπόγειο και προσκυνούν όλοι μαζί με τόση ευβλάβεια.

Η θρησκεία κάποτε βοήθησε κάποιους ανθρώπους να εξηγήσουν διάφορα φαινόμενα που τους εντυπωσίαζαν. Για παράδειγμα οι τρεις μέρες που συμβολίζουν τη Γέννεση, το Θάνατο και την Ανάσταση είχαν σχέση με ένα φαινόμενο κίνησης του Ήλιου που παρατηρούνταν συγκεκριμένα στον Νείλο. Η πίστη βοηθά κάποιους ανθρώπους δίνοντάς τους ελπίδα για τη ζωή και τα αδιέξοδά της. Ο Χρήστος Γιανναράς είπε σ'ένα κείμενό του:"Κανείς δεν είναι άθεος βρισκόμενος σ'ένα αεροπλάνο έτοιμο για πτώση".
Ο Θεός είναι ένα πνεύμα ίσως. Ισως είναι απλά μία σκέψη. Ίσως όπως λέει και η εκκλησία "αγάπη". Ίσως να είναι απλά ένα δημιούργημά μας. Δε με ενδιαφέρει όμως... Έχω ακούσει πολλές φορές κάποιους να προσπαθούν επίμονα να αποδείξουν τη ύπαρξή του ή αντίστοιχα τη μη ύπαρξή του. Είναι κάτι το τελειώς ανούσιο. Η πίστη στο θεό δεν είναι μία λογική διαδικασία. Είναι μία κατάσταση καθαρά εσωτερική και προσωπική. Το Θεό ο καθένας τον αντιλαμβάνεται διαφορετικά. Άλλοι τον ονομάζουν Χριστό, άλλοι Αλλάχ, άλλοι Βούδα. Η πίστη είναι μύηση....
Οι ίδιες οι γραφές αναφέρουν το Θεό σαν κάτι άυλο, άλαλο κάτι αόρατο. Η θρησκεία απλά δίνει υπόσταση στην πίστη( όχι στον ίδιο το θεό) και προσφέρει ένα βαθύτερο νόημα σ'αυτή για άλλους αποδεκτό και για άλλους μη...
Τα διάφορα γεγονότα που σηματοδοτούν την πίστη δεν είναι κάποιες χαζές ιστοριούλες όπως ισχυρίζονται κάποιοι. Δε ξέρω αν είναι αληθινές αλλά εκφράζουν κάτι βαθύτερο...Η Σταύρωσή Του συμβολίζει για μένα τη δύναμη ενός ανθρώπου να προτιμήσει το θάνατο απ΄το να αρνηθεί την πίστη του τις ιδέες του και όλα αυτά που τον συνθέτουν. Η Ανάσταση συμβολίζει τη λύτρωση του Ανθρώπου απ'το Θάνατο, τη νίκη του απέναντί του. Ο Παράδεισος μπορεί να συμβολίζει τη γαλήνη που νιώθει κάποιος όταν πεθαίνει, την ηρεμία της ψυχής του μετά τη μετάνοια, χωρίς να εξυπονοείται αυτόματα η μεταθάνατον ζωή...
Εγώ συγκεκριμένα δεν ξέρω αν πιστεύω..Ίσως να μην έχω ψάξει βαθιά μέσα μου, ίσως να μην με ενδιαφέρει κιόλας.... Ίσως απλά να μην το'χω καταλάβει μα ούτε αυτό δε γνωρίζω....

6 σχόλια:

mihalis makedonas είπε...

gia mena thriskeia = elpida.

den tha ithela na aporipsw rasionalistika oles tis thriskeies ws pseudeis, epidi den ehw to apaitoumeno evros gnwsewn gia na niwsw 100% asfalis kanontas kati tetio. ekei tinw pantws.

ta logia tou hristou gia mena einai iera. I eklisia adimetopizete apo tous pneumatikous pateres, san etairia. san tin Interamerican. to proion tis? elpida. pios den tha agoraze elpida? I eklisia einai enas oikonomikos kolosos girw apo ton opio stinete ena laiko panigiraki pisw apo to opio krivontai terastia simferonta.

i 'alitheia' vriskete stin epistimi gia mena. sta mathimatika kai tin fisiki. isws na min eimaste arkountos ikanoi na katalavoume kapia pragmata, isws ftaiei pou oi dinatotites adilipseis mas periorizontai stis 3 diastaseis.

Thomas a.k.a Malefino είπε...

Όπως και να το κάνουμε μερικά κομμάτια κάποιων θρησκειών είναι ψευδή. Για παράδειγμα δεν νοείται στις μέρες μας να πιστεύεις στον Αδάμ και την Εύα. Τα γραμμένα κάθε θρησκείας, έτσι όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, είναι για να προσδώσουν ένα νόημα, μία ουσία στη ζωή των ανθρώπων παρά για να τις πιστέψεις και να τις ακολουθήσεις κατά γράμμα.
Τώρα όσον αφορά την εκκλησία, σε είδα λίγο μηδενιστικό αλλά στο υπόσχομαι θα γράψω κι άλλο κείμενο για να το συζητήσουμε εκεί.
Το ίδιο ιχύει και για τη σχέση θρησκείας και επιστήμης.
Ευχαριστώ πολύ για το comment αλάνι μου!

Thomas a.k.a Malefino είπε...

Από έρευνα που διεξήχθη απ'το περοδικό science illustrated επισημαίνεται πως διάφοροι εξελικτικοί βιολόγοι ισχυρίζονται πως είναι μία φυσική τάση του ανθρώπου να πιστεύει.
Πηγή:
htttp:/www.scienceillustrated.gr

Αντώνης είπε...

Λοιπόν, όσων αφορά την θρησκεία το βασικό είναι πως χαρακτηρίζεται από το σύστημα.. Εξαρτάται από αυτό.. Άλλες φορές χρησιμοποιείται για να ενώσει δήθεν τον Λαό με τους άρχοντες, άλλες φορές για να ανεβεί περισσότερο στα μάτια των δούλων ο βασιλιάς.. Από εκεί και η θρησκεία κατά την άποψή μου σου δημιουργεί μια μοιρολατρική συμπεριφορά, καθώς και το καλό και το κακό προέρχεται από την ανώτερη δύναμη στην οποία πιστεύει καθένας.. Η θρησκεία είναι ο στεναγμός του καταπιεσμένου πλάσματος, η καρδιά ενός άκαρδου κόσμου, ακριβώς όπως είναι το πνεύμα των χωρίς πνεύμα συνθηκών. Είναι το όπιο του λαού. Το να καταργήσεις τη θρησκεία ως την απατηλή ευτυχία του λαού σημαίνει ότι απαιτείς την πραγματική ευτυχία του.

Thomas a.k.a Malefino είπε...

Πρώτον είναι σαν να ακούω το Στάλιν να μιλάει. Ειλικρινά μου φαίνεταιο ότι είναι copy-paste από μαρξιστικό-ενγκελιστικό κείμενο. Αλλά τέλος πάντων θα σου απαντήσω.
Συγκεκριμένα ο χριστιανισμός ποτέ σαν δόγμα δεν υποστήριξε τον καπιταλισμό. Ο χριστιανισμός τον πολεμά. Ο τρόπος με τον οποίο τον πολεμά είναι άλλο θέμα και σε παραπέμπω σε προηγούμενο post.
Αυτό με τους άρχοντες και τους δούλους δεν ισχύει γιατί ο χριστιανισμός δε δέχεται την διαχωρισμό αυτόν θεωρει την ισότητα πρωταρχική αξία. Αλλά προφανώς όπως και άλλοι που δεν μπορούν να καταλάβουν πως άλλο θρησκεία κι άλλο εκκλησία αναφέρεσαι στον ρόλο της έκκλησίας. Έχεις δίκο εν μέρει αλλά δεν έχει σχέση με το κείμενο η συγκεκριμένη παρατήρησή σου.
Όσον αφορά τη μοιρολατρεία θα συμφωνήσω ότι δημιουργείται σε κάποιους ανθρώπους λόγω της αδυναμίας τους να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους. Η χριστιανική θρησκεία δεν αποτελεί κάτι εξ'ορισμού το μοιρολατρικό.
Τέλος όσον αφορά την κατάργση της θρησκείας μου έρχονται στο μυαλό μου οι απάνθρωπες εικόνες κατεδάφισης των χριστιανικών ναών στη Ρωσία και το σφάξιμο των μοναχών στο Νεπάλ επί κομμουνισμού.

Ανώνυμος είπε...

Τhomas το Νεπάλ δεν είχε ποτέ σοσιαλισμό.Είχε απόλυτη μοναρχία μέχρι το 1990 και συνταγματική μοναρχία μέχρι το 1996 όποτε και ξέσπασε πόλεμος ανάμεσα σε βασιλικούς από τη μια, κομμουνιστές και σοσιαλοδημοκράτες από την άλλη, ενώ το 2008 έγιναν οι πρώτες εκλογές στο αστικό πια κράτος του νεπάλ όπου την πλειψηφία την πήρε το κκ νεπάλ (μαοικό). Άρα και οι σφαγές που αναφέρεις δεν υφίστανται.