Ματαιοδοξία ή Βαρβαρότητα;

Μετά από περίπου τρείς μήνες απ'το περιστατικό στην Α.Σ.Ο.Ε.Ε, έχοντας ακούσει ό,τι γελοιότητα μπορεί να φανταστεί κανείς αποφάσισα να γράψω για το περιστατικό και για την όλη κατάσταση. Μία κατάσταση τραγελαφική που ζει απ'τα χρόνια του Ανδρέα πάντα αγωνιστικά και δρα στις μέρες του Γιωργάκη ΠΑΣΠ ιδέα ενωμένη αριστερά.
Πολλοί με το που άκουσαν για το συμβάν θα λυπήθηκαν τα μέλη της ΠΑΣΠ μπορεί και να τους ψήφισαν στην επόμενη συνέλευση και επιτόπου να μίσησαν τη ΔΑΠ. Εμένα, συγκεκριμένα, με άγγιξε πολύ λίγο το γεγονός. Το μόνο που με ανησυχούσε ήταν η παρουσία ενός φίλου μου μπροστά στο συμβάν. Δε με άγγιξε διότι ήξερα πως και οι δύο πλευρές και ειδικά η ΠΑΣΠ θα εκμεταλλευόταν το συμβάν πολιτικά μέχρι τέλους. Οι υποψίες αποδείχθηκαν βάσιμες όταν είδα την αφίσα των Πασπιτών στη σχολή που καταδίκαζαν τη Ν.Δ. Τότε κλασσικά πια, έκανα κωλοδάχτυλο και έφυγα...Έφυγα απ'το πολιτικό παιχνίδι εξουσίας τους που προσπαθούν να το περάσουν ώς αγώνα και ιδεολογία...
Όλοι καταδικάζουμε τη ΔΑΠ γι αυτό το συμβάν. Αλλά ποιός καταδικάζει την ΠΑΣΠ; Για όλα αυτά που έχει προκαλέσει; Για όλα τα καραγκιοζιλίκια των μελών της σ'όλες σχεδόν τις σχολές; Ποιός τους καταδικάζει για το παιχνιδάκι που παίζουν; Άκουσα απ'αυτούς να κατηγορούν τη Δ.Α.Π πως τους επιτέθηκε για να σταματήσει τον αγώνα τους υπέρ του ασύλου ή την έκρινε καταδικαστέα για αποπολιτικοποίηση της νεολαίας. Εμένα πάντως 'όλες τις σχολές και πασπίτισσες πηγαίνουν να βοηθήσουν πρωτοετείς... Στη διακιά μου περίπτωση όντας ευγενικός απλά την παρακάλεσα να φύγει...Οπότε πια η διαφορά των δύο όταν σκίζονται για το ποιά απ'τις κοπέλες τους είναι πιο σεξουαλική προκειμένου να την πλασάρουν στους πρωτοετείς; Ποιά η διαφορά όταν κι οι δύο σκίζονται για το ποιός θα ταμπουρώσει πρώτος τους φοιτητές στα σκυλάδικα;
Οι τρικυμίες εν κρανίω έρχονται σιγά-σιγά. Πόσες φορές θέλω να σκάσω στα γέλια όταν μιλάνε για τον αγώνα τους στο Πολυτεχνείο ή να δηλώνουνε εκπρόσωποι του φοιτιτικού κινήματος το 2006 ενάντια στο άρθρο 16...
Η παράταξη αυτή αποτελείται είτε από δηλωμένους 20χρονους πρασινοφρουρούς, απόγονους πατεράδων συνδικαλιστών και αγωνιστών του δημοσίου είτε από άτομα απολιτίκ που απλά τους άρεσε το πράσινο αντί του μπλέ της ΔΑΠ. Μην ξεχνάμε και τις διασυνδέσεις της ΠΑΣΠ με καθηγητές, πρυτάνεις κ.ο.κ. Εδώ και ο ίδιος ο Πάγκαλος έβγαινε και τους κατηγορούσε για δοσοληψίες...
Σημασία έχει πως δεν άλλαξε τίποτα.Όλα εμειναν στη θέση τους,έτσι όπως φρόντισαν τα τα διατηρήσουν... Καμιά ποινή δεν επιβλήθηκε, κανένας μυαλό δεν άλλαξε και δόθηκαν απ'το τίποτα επιχειρήματα σε λάθος ανθρώπους. Στα κανάλια προβλήθηκε άλλο ένα ρεσιτάλ μικρότητας από ένδοξους και καταξιωμένους εθνικούς δημοσιογράφους όπως ο Τράγκας, ο Πρετεντέρης, ο Καμπουράκης και διάφοροι στους οποίους έχουμε υποτάξει τη νοημοσύνη μας. Άλλη μία φορά το "τίτποτα" μας κέρδισε...