Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009

Κύριε καθηγητά....



Φίλε μου,εσύ που διαβάζεις το κείμενο αυτή τη στιγμή,ή απλώς αναγνώστη μου,φαντάζομαι έχεις βγάλει το λύκειο. Και να μην το έχεις βγάλει πάλι μπορείς να το διαβάσεις.


Αυτό τον καιρό έχω ένα ιδιαίτερο μάθημα στα Μαθηματικά και τη Φυσική σε μία μαθήτρια Β'Γυμνασίου. Πρώτη φορά κάνει στο Γυμνάσιο Φυσική. Πρόσφατα διαπίστωσα τελικώς πως στο σχολείο δεν γίνεται καθόλου δουλειά. Μέχρι τώρα θεωρούσα πως ήταν κάτι μεμονωμένο.Αλλά τελικά έχουν καταντήσει αισχροί μερικοί καθηγητές. Κι όταν λέμε καθόλου εννοούμε καθόλου. Δυστυχώς αυτοί που κρατάνε τα σχολεία αυτή τη στιγμή, είναι δύο-τρεις καθηγητές οι οποίοι έχουν μεράκι και διάθεση να ασκήσουν αξιοπρεπώς το επάγγελμα του "παιδαγωγού" και εν συνεχεία του "καθηγητού".


Είναι αδιανόητο να μπαίνεις στην αίθουσα και να μην προσπαθήσεις να εξηγήσεις στους μαθητές σου τι σημαίνουν οι όροι "κίνηση","δύναμη","ταχύτητα","μεταβολή" και ούτε καν να τους εξηγήσεις δίνοντας βάρος στην μετατροπή μονάδων πράγμα θεμελιώδες, παρά μόνο να παπαγαλίζεις τον ορισμό του βίβλίου και να απαιτείς να απαντήσουν τις ερωτήσεις κρίσεως όταν βάζεις στο διαγώνισμα και τις έχεις βρεί απ'το Σαββάλα. Ναι κύριε καθηγητά. Είσαι πολύ λίγος. Εώς ολίγιστος.... Διορίστηκες στο δημόσιο, πήρες ένα γραφείο, άραξες. Δε σκέφτηκες ποτέ να δώσεις ένα παράδειγμα στα παιδιά. Δε σκέφτηκες ποτέ να τα βάλεις στο εργαστήριο να τους κάνεις ένα πείραμα. Δε σκέφτηκες ποτέ να τους δώσεις ένα άρθρο να διαβάσουν. Δε σκέφτηκες ποτέ να κουράσεις το μυαλό σου, για να βάλεις μέσα στα κεφάλια των παιδιών(όσο μπορείς) τη γνώση.


Εσύ κύριε καθηγητά είσαι αυτός που μόνο να φωνάζεις ξέρεις. Εσύ είσαι που κάνεις κάθε βδομάδα συνελεύσεις και καλά για να βελτιώσεις τα πράγματα, αλλά στην πραγματικότητα να βολέψεις το πρόγραμμα τις ώρες που θες, εσύ είσαι που εναντιώνεσαι σε όλο το σύστημα παιδείας που δε σου δίνει κίνητρα, κι όταν βλέπεις συναδέλφους σου με κίνητρο την αγάπη για τα παιδιά κάνεις τα πάντα να τον υποδαυλίσεις μην τυχόν και εκτεθείς. Κύριε καθηγητά μας η παιδεία είσαι "εσύ και ο μαθητής", αλλά δε θες να το παραδεχτείς γι'αυτό πάντα φταίει ο υπουργός παιδείας.


Εσύ κύριε καθηγητά είσαι αυτός που δεν ασχολήσαι ποτέ με έναν μαθητή λιγότερο δυνατό. Διότι η θεόπνευστη σοφία σου σε καθιστά σίγουρο, πως ο μαθητής αυτός δεν παίρνει τα γράμματα. Ακόμα κι όταν συμβαίνει αυτό, δε τον συμβουλέυεις να πάει κάπου να μάθει μία τέχνη, αλλά τον απαξιώνεις. Εσύ είσαι αυτός που μοιράζει βαθμούς έτσι, χωρίς να έχεις κάνει ένα ουσιαστικό μάθημα και μετά πάει ο άριστος στο πανεπιστήμιο και παθαίνει υπαρξιακή κρίση.


Τώρα θα μου πεις,αναγνώστη μου, πως γίνομαι γραφικός και πως αυτά τα ξέρουν όλοι. Ναι αλλά κανείς δεν κάνει κάτι γι'αυτό. Οι περισσότεροι μπαίνουν στην δημόσια εκπαίδευση για να βολευτούν. Αυτό είναι γνωστό. Αλλά όλους μας βολεύει κατά κάποιο τρόπο αυτή η μονιμότητα. Παρ'όλα αυτά κάποιοι καθηγητές συνεχίζουν να ασκούν το επάγγελμά τους αξιοπρεπέστατα, δίνοντας βάρος όσο μπορούν. Ακόμα κι ας μην υπάρχει η κατάλληλη μεταδοτικότητα, οι άνθρωποι το παλεύουν.


Μπορεί να περάσει καιρός αλλά κάποτε αυτοί οι άνθρωποι θα καταλάβουν....Δεν ξέρω πότε αλλά θα καταλάβουν.....








1 σχόλιο:

lunatic είπε...

Εχεις πολυ δίκιο....